Poëtische One man show tijdens ‘Gluren bij de buren 2018’

Het is een groots gebeuren in het klein. Thuis bij de buren wordt gedanst, gezongen en gesproken. Van cabaret tot theater en van singer-songwriter tot Spoken Word. En dat laatste deed ik: voordragen in een huiskamer café. Zondagmiddag 11 maart @Social Coffee in hartje Lunetten, Utrecht.

Kortom: ik droeg voor en draaide prettig door! Het was een poëtisch spektakel waar als verrassing ook een vleugje liefde in naar voren kwam in het versje “Lente Briesje”.

VOLLEDIGE AANDACHT

Het publiek had 25 minuten lang volledige aandacht, reageerde enthousiast en met warme waardering. Ook was er menig geïnteresseerde om gedichten mee naar huis te krijgen.

“…

Stad van zon en de maan?
Van slimme Dom die besloot?
Zonder schip verder te gaan”


WAT MIJ INSPIREERT

Ik hou van taal en speel er graag mee. Ik ben gevoelig voor klank en ritme en moet zo nu en dan dichten. Bij muziek luister ik vaak gedetailleerd naar de tekst. Dat is analyse en puur genieten. Soms geef ik me over aan die mooie kunstwerkjes.
Tekstschrijvers als Huub v/d Lubbe, Stef Bos of Eric de Jong (alias Spinvis), zijn grote inspirators voor mij.
De thema’s die ik gebruik zijn meestal heel gevarieerd. Zondag 11 maart spelen observaties op reis, het leven, voetbal en de stad Utrecht de hoofdrol.

“… Singel slingert langs stadse straten en smalle stegen”

Uit: “U die ik zo bemin/ Ballade voor Utrecht”

 

ENKELE REACTIES OP MIJN WERK

- "Jouw voordrachten waren zo sterk en overtuigend omdat jij 100% gelooft in wat je doet".
- "Ik zag de hele middag al voorstellingen, maar dit is wel het hoogtepunt zeg. Hier kom ik helemaal tot mezelf!"
- "Het was tijdens jouw voordracht net alsof ik weer voorgelezen werd door mijn vader..."
- “Je bent een ware woordkunstenaar.” - Edwin uit Zeist

 

SPECIALE DANK

Speciale dank gaat uit naar Thomas Duiker van Dyve Media voor de fotografie!

David-Joris Nijenhuis maakte ook enkele foto’s.

Met dank aan Social Coffee Lunetten voor het hosten en Gluren Bij De Buren Utrecht.

 

REACTIE VAN EEN OOM

Waar vind je tegenwoordig nog zo’n dichter,
Die wat in z’n hoofd aan het krioelen is,
Met woorden kan verlichten,
Om de emotie te voelen in gedichten.

David Verwer is er zo een,
Twee opa’s en twee oma’s hebben hem de genen gegeven,
Die zorgen voor een poëtisch leven,
De opa’s en oma’s zouden trots zijn als ze het nog konden beleven.

Ingehaald door de tijd kan dat niet meer,
Maar een kring van intimi geniet toch zeer,
Van het poëtisch talent,
Werkelijk ongekend.